-
1 dołożyć komuś
разг. досади́ть кому́-л.; подня́ть на́ смех кого́-л. -
2 dołożyć
глаг.• выделывать• делать• добавить• добавлять• доливать• доложить• наддать• наделать• оказывать• осуществлять• подливать• прибавить• прибавлять• придавать• прилагать• примешивать• присовокуплять• присоединять• причислять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *1) (np. wysiłku) приложить (напр. усилия)2) pot. dołożyć (do interesu) потерпеть убытки3) pot. dołożyć (pobić) избить4) dołożyć (dodać) добавить, надбавить, прибавить, разг. доложитьzameldować, zreferować, zrelacjonować доложить* * *dołoż|yćdołóż, \dołożyćony сов. 1. добавить, прибавить;2. do czego (do interesu itp.) потерпеть убыток на чём; 3. komu разг. избить кого; огреть кого; ● \dołożyć ręki do czegoś приложить руку к чему-л.;\dołożyć starań (zabiegów) постараться; \dołożyć (wszelkich) sił приложить (все) усилия;
\dołożyć komuś разг. досадить кому-л.; поднять на смех кого-л.+1. dodać, dorzucić 3. sprać, zlać;
grzmotnąć, walnąć* * *dołóż, dołożony сов.1) доба́вить, приба́вить•- dołożyć starań
- dołożyć zabiegów
- dołożyć sił
- dołożyć komuśSyn:
См. также в других словарях:
dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… … Słownik języka polskiego
dołożyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dokładać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dołożyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, dołożyćżę, dołożyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokładaćam, dokładaća, dokładaćają, dokładaćany {{/stl 8}}– dołożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokładaćżę, dokładaćży, dokładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dodawać coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadważyć — dk VIb, nadważyćżę, nadważyćżysz, nadważyćważ, nadważyćżył, nadważyćżony «ważąc dołożyć komuś towaru ponad określoną wagę» … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
przyłożyć — dk VIb, przyłożyćżę, przyłożyćżysz, przyłożyćłóż, przyłożyćżył, przyłożyćżony przykładać ndk I, przyłożyćam, przyłożyćasz, przyłożyćają, przyłożyćaj, przyłożyćał, przyłożyćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu) … Słownik języka polskiego
podrzucić — dk VIa, podrzucićcę, podrzucićcisz, podrzucićrzuć, podrzucićcił, podrzucićcony podrzucać ndk I, podrzucićam, podrzucićasz, podrzucićają, podrzucićaj, podrzucićał, podrzucićany 1. «rzucić w górę; podnieść w górę nagłym, szybkim ruchem» Podrzucić… … Słownik języka polskiego